Το δημογραφικό πρόβλημα εξελίσσεται σε θανάσιμη απειλή για τη συνέχεια του έθνους μας. Υπογεννητικότητα – Φυγή Νέων στο Εξωτερικό – Γήρανση.
Από το 2010 έως το 2017 μια πόλη στο μέγεθος της Λάρισας χάθηκε από την Ελλάδα, λόγω της ραγδαίας μείωσης των γεννήσεων.
Όπως φαίνεται στον πίνακα, το 2017 οι γεννήσεις έπεσαν για 1η φορά κάτω από τις 90.000, ενώ οι θάνατοι ήταν 124.500. (Αξιοσημείωτο γεγονός πως την ίδια χρονιά οι εκτρώσεις ξεπέρασαν τις 250.000).
Αν η ίδια τάση συνεχιστεί και στο μέλλον, αυτό θα οδηγήσει σε συρρίκνωση του ελληνικού πληθυσμού στα 9 εκατ. το 2050, πιθανώς και πιο κάτω. Ο 1 στους 3 μάλιστα θα είναι άνω των 65 ετών.
Επιτέλους το ζήτημα απασχολεί πλέον τη δημόσια συζήτηση και τα κόμματα. Πρέπει όμως άμεσα και έμπρακτα να στηριχθούν τα νέα ζευγάρια, ώστε να αυξηθούν σταδιακά οι γεννήσεις.
Για ουσιαστικούς και συμβολικούς λόγους η νέα κυβέρνηση θα έπρεπε να συστήσει ένα υφυπουργείο που θα ασχολείται αποκλειστικά με την ανάσχεση του δημογραφικού προβλήματος. Δεν το έπραξε εν τέλει.
Είναι βεβαίως πολύ θετικές οι εξαγγελίες για χορήγηση €2.000 σε κάθε γέννηση παιδιού, καθώς και η αύξηση του αφορολόγητου ορίου κατά €1.000 ανά τέκνο.
Χρειάζεται όμως ένα συνολικό πλαίσιο μέτρων στήριξης των ζευγαριών. Πιο συγκεκριμένα:
1.Για τις εργαζόμενες μητέρες: επέκταση της χρονικής περιόδου προστασίας τους μέχρι και 24 μήνες από τη γέννηση του παιδιού. Το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και για τους άνδρες, στα πλαίσια της αρχής της ισότητας.
2.Για τις άνεργες μητέρες: θέσπιση επιδόματος ίσου με το βασικό μισθό, το οποίο θα λαμβάνουν μέχρι και 18 μήνες από τη γέννηση του τέκνου τους.
3.Χορήγηση χαμηλότοκων στεγαστικών δανείων με ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής από τις τράπεζες σε νέες οικογένειες.
4.Επιδότηση ενοικίου σε νέα ζευγάρια.
5.Κανένα παιδί εκτός βρεφονηπιακών σταθμών.
6.Συμπαράσταση του κράτους σε ζευγάρια με πρόβλημα τεκνοποίησης (κάλυψη μεγάλου μέρους εξετάσεων και εξωσωματικών γονιμοποιήσεων)
7.Εκσυγχρονισμός του πλαισίου υιοθεσίας, ώστε να μπορούν περισσότερες άτεκνες οικογένειες να μεγαλώνουν παιδιά.
8.Δημιουργία δομών ενημέρωσης, ψυχολογικής και υλικής στήριξης σε γυναίκες που επιθυμούν να συνεχίσουν την κύηση.
9.Ενημέρωση των μαθητών για την αξία της οικογένειας και το ρόλο των γονέων. Εισαγωγή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία.
10.Εκστρατεία προβολής του δημογραφικού προβλήματος στους πολίτες
Πρέπει να ξεκινήσει μια εθνική εκστρατεία ανάσχεσης του δημογραφικού προβλήματος, με τη συμμετοχή όλων, κράτους και ιδιωτών. Πριν να είναι πολύ αργά.
Από το 2010 έως το 2017 μια πόλη στο μέγεθος της Λάρισας χάθηκε από την Ελλάδα, λόγω της ραγδαίας μείωσης των γεννήσεων.
Όπως φαίνεται στον πίνακα, το 2017 οι γεννήσεις έπεσαν για 1η φορά κάτω από τις 90.000, ενώ οι θάνατοι ήταν 124.500. (Αξιοσημείωτο γεγονός πως την ίδια χρονιά οι εκτρώσεις ξεπέρασαν τις 250.000).
Αν η ίδια τάση συνεχιστεί και στο μέλλον, αυτό θα οδηγήσει σε συρρίκνωση του ελληνικού πληθυσμού στα 9 εκατ. το 2050, πιθανώς και πιο κάτω. Ο 1 στους 3 μάλιστα θα είναι άνω των 65 ετών.
Για ουσιαστικούς και συμβολικούς λόγους η νέα κυβέρνηση θα έπρεπε να συστήσει ένα υφυπουργείο που θα ασχολείται αποκλειστικά με την ανάσχεση του δημογραφικού προβλήματος. Δεν το έπραξε εν τέλει.
Είναι βεβαίως πολύ θετικές οι εξαγγελίες για χορήγηση €2.000 σε κάθε γέννηση παιδιού, καθώς και η αύξηση του αφορολόγητου ορίου κατά €1.000 ανά τέκνο.
Χρειάζεται όμως ένα συνολικό πλαίσιο μέτρων στήριξης των ζευγαριών. Πιο συγκεκριμένα:
1.Για τις εργαζόμενες μητέρες: επέκταση της χρονικής περιόδου προστασίας τους μέχρι και 24 μήνες από τη γέννηση του παιδιού. Το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και για τους άνδρες, στα πλαίσια της αρχής της ισότητας.
2.Για τις άνεργες μητέρες: θέσπιση επιδόματος ίσου με το βασικό μισθό, το οποίο θα λαμβάνουν μέχρι και 18 μήνες από τη γέννηση του τέκνου τους.
3.Χορήγηση χαμηλότοκων στεγαστικών δανείων με ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής από τις τράπεζες σε νέες οικογένειες.
4.Επιδότηση ενοικίου σε νέα ζευγάρια.
5.Κανένα παιδί εκτός βρεφονηπιακών σταθμών.
6.Συμπαράσταση του κράτους σε ζευγάρια με πρόβλημα τεκνοποίησης (κάλυψη μεγάλου μέρους εξετάσεων και εξωσωματικών γονιμοποιήσεων)
7.Εκσυγχρονισμός του πλαισίου υιοθεσίας, ώστε να μπορούν περισσότερες άτεκνες οικογένειες να μεγαλώνουν παιδιά.
8.Δημιουργία δομών ενημέρωσης, ψυχολογικής και υλικής στήριξης σε γυναίκες που επιθυμούν να συνεχίσουν την κύηση.
9.Ενημέρωση των μαθητών για την αξία της οικογένειας και το ρόλο των γονέων. Εισαγωγή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία.
10.Εκστρατεία προβολής του δημογραφικού προβλήματος στους πολίτες
Πρέπει να ξεκινήσει μια εθνική εκστρατεία ανάσχεσης του δημογραφικού προβλήματος, με τη συμμετοχή όλων, κράτους και ιδιωτών. Πριν να είναι πολύ αργά.